دل نوشته یک نصرآبادی

باسلام خدمت مسئول محترم: 

 مرغک دل کشدمراسوی دیار نصرآباد  

تاکه کند دمی نظر نقش ونگار نصرآباد  

غصة زدل برون کند خطه ی زرنگاراو  

بوی بهشت  میدهد فصل بهار نصرآباد 

 آری نصرآباد؟ درمانیتور رایانه چشمم به وبلاگی افتادکه نوشته بودوبلاگ روستای نصرآباد لذا تصمیم گرفتم یاددیار کرده وسری به نصرآبادازاین طریق بزنم . شاهین خیال رابه پروازدرآورده پس از گذشتن از(کاتل طبس ؛ دهنه ی کرجی ودِوٌ یه) درمظهر قنات نصرآباد(دهن فره) نشستم خیلی تعجب کردم چون ساعت ده صبح از(گیله گوسفند درپاوال)ودوشیدن شیر خبری نبود . ازدرخت (شاه تیت) هم خبری نبود . 

چند(میشت آو ازدهن فره خاردوم)تشنگی رفع شد لذا طبق رسم قدیم(پشنه ی گیوه ر ورکشی یوم شال ور کمر بستم وبیل روی دوشوم گداشتم یاعلی گفته از ته کال وراه افتی یوم سربالا تامیم ممدغلوم) به طرف کوه نگاه کردم ( اشتر غریب) خشک وواقعأ غریب مانده بود( از دهن فره ی کرز امین آبادمثل چورنه ی افتوه ) آب میآمد( چه وقت ها بی که آو امین آبادبه تخته ی چرو مرفت) از دشت امین آباد به سر قنات حوضی رفتم( اونجه از آو خبر نه بی دهن فره کور رفته بی ازحوضی بطرف کلاته ؛دشت علی آباد ؛ چل زره؛ بادزیه ها؛ پی رگ حصار؛تخته چرو؛ روی هرده تاسم مای طبس) ازسبزه و گیاه هم کمتر اثر بود. فقط تعدادی بوته ی انگور ودرخت بی برگ.داخل ده مثل قدیم (کیچه باغا؛ مین باغا؛ شو باغا؛ قاچ چنگلی ؛ دشت پنا ؛ دشت پی سر ؛از درختای زردالو؛ شفتالو؛ سینجد ؛ گورجه ؛امبروط ؛ جوز؛بادوم ) خبری نبود. فقط قبرستان قدیم ؛ سرطویله ی مشیروخانه ها بصورت قدیم باقی مانده بود. آب نصرآباد همانطو ر(ازداخل بخچه ی کلبه ابوالقاسم ؛ ملا مدابرام ؛ کلبه محمد ؛ کلبه آقا عسکر ؛ عباس حسین )بطرف مین باغا مرفت. درهمین گشت وگذار در ده ودشت خبر از(خر ؛گوله ؛جوال ؛ خورجین ؛رسمو ؛شوبار ؛ یوغ ؛ میار ؛ یوجو ؛ دم وز ؛ بشله ؛ دستره؛ بایاتی ؛ گاو بردی ؛ هزوم چرخه ؛ پشته ی تلخه ؛ بادبور ؛ در خرمن گاه هوم خرمن نبی) یادش بخیروقتیاز روی قبرستان. بطرف دشت امین آباد وحوضی نگاه میکردی چون بهشت سرسبزبود . به خانه هاهرچه سر کشیدم از( فرت ؛گل گو ؛چورخی ؛ دیگ پله ؛ چرخجه ؛ پندی ؛ چو کلوه ؛ ماسوره ؛ ماکو ؛ پست کمه ؛ شکنمبه ی قرمه ؛ کیله ی راغن ؛ تخت مشک نون ؛دگشی شیره )خبرنبود. 

 ریش سفیدان هم اکثر به دیار باقی رفته بودند .از سیدها ( میرزاعلی اکبر ؛ میرزا تراب ؛ اسد آقا ؛ میزا حبیب سید احمد ) ازاولاد شکراله ( شکراله وپسرانش حاج ملا حسن؛حاج احمد؛کربلایی محمد حاج حسین ؛حاج قاسم وهمسرانشان) داوود؛ امان اله داود محمد امان ؛ اصغر امان ؛ کربلایی علی اکبر وپسرانش کربلا یی حسن ؛ کربلایی ابوالقاسم؛حسین دراغه؛عباس حسین واسمال حسین ؛ کربلایی آقاعسکر ؛ حاج محمدابراهیم ؛ کربلایی محمد اسماعیل ؛ باباعلی ؛ کربلای مد اسمال ؛‌حسین رضا ؛حاج رمضان ؛حاج عباس؛ذبیح ا له تقی کلبه حسین کورونی ؛ واز خانم هاکلبه شیرین ؛ کلبه زینب ؛ کلبه خیرالنسا ؛ کلبه فاطمه که خدا همه ی آنها وبقیه را که ازیادبردم رحمت کند . ضمنا از عبدالحسین سلمانی هم خبری بنود اوراهم خدا رحمت کند.  

اری عباس آقا : پس از این همه گشت وگذار رسیدم باز به ( دهن فره ی آو نصرآباد) دست و صورت شستم وازخاطرات خداحافظی کردم .  

شما هم در ادامه ی این وبلاگ موفق و مانا باشی ارادتمند غریبه آشنا