دلنوشته ای تقدیم به سند مظلومیت شیعه شهید "شیخ حسن شحاته"

آنقدر تحت فشارم که از استدلال نمیتوانم بنویسم...این کلمات پاره پاره های یک داغ است...داغ غربت،تنهایی وبی کسی....داغ فشار دشمنانی که به این اعمال شهره اند...از شکم پاره های گوسفند،از فدک وکوچه های بنی هاشم،از کربلاوتشت زر....از هلهله در پس در....از زندان وزنجیر...اینها داستان تکراری غربت اند شیخ حسن...بدن بی جانت در کوچه های غربت کشیده می شد..چه شباهت عجیبی است..داغ کوچه...آه شیخ حسن به جرم ولایت علی..به جرم عشق...به جرم اعتقادت به امام منتظر...امام حی....چه پلیدند این دشمنان...شیخ حسن شحاته دلم گرفته...آقای کوچه های غربت اهسته گام برندار...شیعه در خون است..یابن الحسن....